Who cares?

Wat kan het ons eigenlijk schelen dat de Britten hun lidmaatschap van de Europese Unie heroverwegen? Een Brexit zal best even pijn doen, maar dan vooral in Groot-Brittannië zelf. Als de Britten het zichzelf zo graag moeilijk maken: who cares?

De aandelen op de London Stock Exchange en de koers van het Britse pond deinen al behoorlijk mee op de golven van het Brexit-debat: The City of London houdt z'n financiële hart vast. En toch, voorspel ik u, zal het vooral een binnenlandse aangelegenheid worden voor de Britten.

Weinig uitmaken

Voor de andere EU-landen zal het uiteindelijk weinig uitmaken of het Verenigd Koninkrijk op papier nu wel of niet bij de club blijft. Want ze deden toch al niet echt mee. Ook niet met de euro.

Het anti-Europasentiment in Engeland is diepgeworteld. Eeuwenlang verzetten de Britten zich al tegen de verderfelijke invloeden van het continent. Premier Margaret Thatcher maakte zich in 1979 mateloos populair met de anti-Europese slogan 'I want my money back!'.

Lusten

Zeker de helft van de Britten denkt er nog steeds zo over. Wel de lusten, niet de lasten van Europa.

Misschien is het daarom voor iedereen beter als Groot-Brittannië z'n halfhartige lidmaatschap inruilt. Laat ze maar als voorbeeld dienen van hoe onhandig een vertrek is, hoe groot het gemis van de interne markt.

Handelsrelaties

Voor de algemene Nederlandse betrekkingen met het land van Shakespeare en cricket zal een Brexit weinig verschil maken. Voor de handelsrelaties met de Britten kunnen er wel gevolgen zijn.

Voetbaltrainers en bankiers komen wel aan de bak, maar aan welke eisen uw tomaten en kippenpoten straks moeten gaan voldoen voordat ze Engeland in mogen, is moeilijk in te schatten. Echter, het Verenigd Koninkrijk is van oudsher importerend voor veel producten en zal dat ook blijven.

Lid blijven

Ik zou de Britten altijd adviseren gewoon lid te blijven. Een relatie als de Noren en Zwitsers met de EU hebben, lijkt me ook niet alles: aan alle regels moeten voldoen, maar er geen enkele invloed op hebben.

Maar als ze zo graag willen vertrekken, laat ze dan lekker zelf weten wat ze doen op 23 juni. We zien wel hoe het uitpakt: the proof of the pudding is in the eating.