Tuinders genoeg voor modernisering

Na de voorzet door LTO Glaskracht Nederland voor het onderzoek van bureau McKinsey zijn er toch echt zaken in gang gezet. Cees Veerman, onder meer oud-minister van Landbouw en een van de krachten achter het afschaffen van het kloksysteem in de groenteteelt en het omzetten naar The Greenery, gaat een nieuw proces trekken, onder meer de herstructurering van de glastuinbouw.
Leidend hierin zou een vorm van minder verdeelde afzet van coöperaties worden. In wat voor mate hieraan inhoud wordt gegeven, is op dit moment nog even afwachten. Daarnaast hebben we nog de thema's energie, logistiek en modernisering teeltareaal.
Energie ligt volop in de kijker vanwege de bewegingen die de laatste jaren echt op gang zijn gekomen, alleen nog niet in het tempo dat is gewenst. Dan doel ik op onder meer geothermie (aardwarmte), duurzame afvalwarmte en warmterotondes, in welke vorm dan ook.
Waar ik eigenlijk het meest nieuwsgierig naar ben, is de ontwikkeling van de modernisering van het teeltareaal. Natuurlijk lees en weet ik niet alles. Bij mij ontstaat echter de indruk dat, misschien ook wel terecht, dit een belangrijk speerpunt is voor de coalitie Herstructurering en Ontwikkeling Tuinbouwsector (HOT) om hier eens slagen in te maken.
Ik denk dat dit hard nodig is om onze concurrentiepositie op peil te houden en te versterken. Op lange termijn te weinig nieuwbouw betekent veroudering en geen innovatie en dat is niet de goede richting.
Afgelopen jaar hebben we kunnen constateren dat er in de afzetmarkt van onze producten financiële ruimte aanwezig is om voor de kwekers marge in de omzet te behalen. Dit biedt perspectief.
Het meeste perspectief kan wel eens zitten in de financiële portefeuille die wordt meegegeven aan de groep HOT. We hebben aardige bedragen langs horen komen. Dat kan net het verschil maken.
Zou het niet eens aardig zijn om een geheel andere aanvliegroute te kiezen? Stel, wat is de uitdaging? Open vlaktes? Smalle wegen? Veel water? Oude kassen?
Daarnaast weten we dat er in elke sector een redelijk aantal bedrijven is die telkenmale op de goede momenten de juiste keuzes maken. Ook die blijven er altijd. Hebben die speciale aandacht nodig? Meestal juist niet. Waar leidt dit toe? Misschien is een geheel andere benadering gewenst.
Maak bijvoorbeeld een tender. Je biedt bijvoorbeeld 30 euro schoon opgeleverd per vierkante meter. In je woning kun je blijven. We weten het, we beginnen terecht in het Westland, daar ligt alles, oud en nieuw door elkaar. Maar het bod is eindig. Er geldt een x-periode en dan is het aanbod echt voorbij.
Dus tel je knopen. Zoek je kansen. Daar gaat het volgens mij om, waar de kwekers zich ook bevinden. Kun je de grond daarna weer verkopen aan de kwekers die echt verder willen gaan? Die blijven er heus voldoende, mits er maar interessante percelen te koop komen voor normale prijzen. De smalle wegen en het vele water komen dan bij de uitwerking vanzelf.
Het lijkt me handig om het eens anders te doen, maar dan niet alleen. Doe het bijvoorbeeld samen met Stallingsbedrijf Glastuinbouw Nederland (SGN). Dat heeft veel kennis en ervaring. We gaan het afwachten en zien. Ik hoop in ieder geval dat het proces helpt om een echte doorbraak in vernieuwing gestalte te geven.

Koos HoogendoornVoorzitter Glas Regio Zuid-Holland