'Met rassenkeuzetoets kijken wat er gebeurt'

Verrast door de virulentere populaties?

'Nee. Het HLB heeft met een continuteelt van Seresta onderzocht dat er na tien à twaalf teelten achter elkaar virulentere populaties kunnen ontstaan. Omgerekend betekend dat je met een 1-op-2-teelt zo'n 24 jaar vooruit kunt. Daar zitten we in de praktijk nu ongeveer op. Opbouw van virulente populaties blijkt op veel rassen te kunnen ontstaan. Het ras Seresta is hierbij het eerst onderzocht, maar is niet de veroorzaker van dit probleem.'

Wat is ertegen te doen?

'Natte grondontsmetting mag niet meer en granulaat lost het probleem niet op. Inundatie kan in veel gevallen niet en resistente rassen zijn er nog niet. Een rassenkeuzetoets is een mogelijkheid om de problemen in de hand te houden.'

Hoe ziet die toets eruit?

'Bij zo'n toets teelt het HLB in kleine potjes steeds één knolletje van een ras in acht herhalingen. In elk potje met aaltjesvrije grond komen driehonderd larven van het te onderzoeken perceel. Door de vermeerdering van de cysten vast te stellen, is het beste ras op het betreffende perceel te telen.'

Laat zo'n toets grote verschillen zien?

'Ja. Twee rassen die op papier nagenoeg gelijk zijn, kunnen in de praktijk toch verschillend reageren. Met de toets is op perceelniveau te zien wat de rassen doen. Zo kunnen telers de populatie via een goede rassenkeuze op een perceel laag houden.'

Wat moet uiteindelijk de oplossing zijn?

'Op langere termijn moeten we zoeken naar nog bredere resistente rassen. Een nieuw ras ontwikkelen kost echter al snel tien jaar. Die tijd kunnen we kwekers geven door de populaties met de rassenkeuzetoets zo laag mogelijk te houden. Een toets met tien à twaalf rassen kost 300 à 350 euro.'