Iedereen heeft gelijk en niemand ongelijk

Daarbij versterkt de zorg over prijsvorming wellicht ook de ongerustheid over ruimte voor ondernemerschap. Iedere boer knokt tenslotte voor de toekomst van zijn of haar bedrijf en het welzijn van het gezin.

We zien dat de fosfaatdiscussie leidt tot nieuwe initiatieven. Wat ad hoc gevormde collectieven voor grondgebonden en streekgebonden boeren gemeen hebben is dat ze aandacht vragen voor een specifieke groep melkveehouders.

Deze kleinschalige collectieven maken zich hard voor ruimte voor die betreffende vorm van bedrijfsvoering.

Positie en standpunten

Wanneer je met individuele agrariërs spreekt, is mijn persoonlijke ervaring dat in vrijwel alle gevallen veel te zeggen is voor diens positie en standpunten. Afgezien van enkele extremen valt vrijwel niet te spreken over 'wenselijke' en 'onwenselijke' vormen van bedrijfsinrichting.

Het voelt dan ook onrechtvaardig als een waardeoordeel wordt gehangen aan datgene waar je je met je gezin dag en nacht voor inspant.

Zin krijgen

Wanneer iedere ondernemer in casu gelijk heeft, betekent dat tegelijkertijd dat niemand zijn volledige zin zal krijgen als er grenzen aan de omvang van de sector worden gesteld.

Dat legt tegelijkertijd de beperkingen bloot van initiatieven die zich focussen op specifieke bedrijfsinrichtingen in een gemêleerd landschap.

Onderlinge solidariteit

Ruimte voor de een gaat dan automatisch ten koste van de ruimte voor de ander. Het is zaak om naar oplossingen te zoeken, waarbij ondernemers oog voor elkaars problemen hebben. Daarvoor mag terecht een beroep op de onderlinge solidariteit worden gedaan.

Patrick Bramer
Hoofdredacteur Nieuwe Oogst

@Patrick_Bramer
patrick.bramer@nieuweoogst.nl