Boerenlandvogel amper gebaat bij akkerrand

De krant baseert zich daarbij op de bevindingen van Marije Kuiper die op 9 januari promoveert aan Wageningen UR. Zij deed gedurende vijf jaar onderzoek naar de waarde van akkerranden in Oost-Groningen.

Er is meer nodig, concludeert Kuiper, om soorten als de veldleeuwerik, de gele kwikstaart of de kwartel voor akkerbouwgebieden te behouden.

Aantallen en diversiteit

Op het eerste gezicht lijken akkerranden te werken. Hoe meer er in een gebied zijn, des te hoger de aantallen en diversiteit aan akkervogels. 'Maar die rijkdom vertaalt zich niet in een gunstiger populatieontwikkeling', concludeert Kuiper.

Dat kan volgens de onderzoeker komen door de korte studieperiode van vijf jaar. 'Maar het kan ook een aanwijzing zijn dat gebieden met akkerranden wel bij vogels in de smaak vallen, maar geen wezenlijke bijdrage leveren aan een verhoging van het broedsucces.'

Oost-Groningen

De afgelopen vijf jaar daalde in het studiegebied in Oost-Groningen het aantal veldleeuweriken met 40 procent, terwijl ze wel degelijk profijt lijken te hebben van de akkerranden.

Daar zijn de hoeveelheid en diversiteit aan insecten bijvoorbeeld veel groter dan op de akkers. Jonge veldleeuweriken krijgen dat gevarieerde menu ook binnen, maar dat vertaalt zich niet in meer nakomelingen.

Broedcondities

De broedcondities vormen namelijk een veel groter knelpunt voor de vogel, weet Kuiper. Graan is gedurende een groot deel van het broedseizoen van de veldleeuwerik ongeschikt om in te broeden.

In de akkerrand is het te gevaarlijk om te nestelen omdat daar vossen en kraaien verblijven. Bij voorkeur kiezen de vogels daarom voor weilanden in de omgeving, maar daar worden hun nesten door maaien beschadigd.

Maaihoogte

Volgend jaar wordt onderzocht of dat probleem valt op te lossen door afspraken met de boeren te maken over de maaidatum of misschien wel de maaihoogte.

Ook wordt geëxperimenteerd met vogelakkers met luzerne, om de leeuweriken te verleiden daar te gaan broeden, geeft de Volkskrant aan.