Utrechtse boeren voelen zich niet serieus genomen door provincie

'Ik vraag mij af of de commissieleden inspelen op wat wij hebben gezegd', zegt Mijke van der Laan uit Kamerik. De 21-jarige boerin zit nu twee jaar in een maatschap met haar ouders. Ze sprak in op 28 mei. 'Dat vind ik jammer. Er waren veel goede verhalen. Van bezorgde traditionele boeren met een hartenkreet tot natuurbeheerders die het er ook moeilijk mee hebben.'

In het UPLG staat wat de provincie in 2030 bereikt wil hebben in haar landelijk gebied rond stikstof, waterkwaliteit en een toekomstbestendige landbouw. Het gaat nu alleen nog over de randvoorwaarden en doelen die gaan gelden voor het UPLG. De inhoud, het hoe, komt later aan de beurt. Verantwoordelijk gedeputeerde Mirjam Sterk (CDA) wil vaart maken. Met het hoofdlijnenakkoord van het nieuwe kabinet op de plank en een inhoudelijk uitwerking daarvan door een nieuw kabinet voor de boeg, wil ze zo snel mogelijk nog gebruikmaken van de fondsen die het huidige kabinet beschikbaar heeft.

UPLG past niet

Natuurbeheer is al lang een deel van het bedrijf van Van der Laan. Juist daarom maakt zij zich zorgen over het UPLG. 'Het UPLG past niet in een bedrijfsvoering', betoogt ze. 'Wij doen al redelijk veel met agrarisch natuurbeheer. Voor collega's die nog moeten beginnen, zijn de doelen enorm hoog. Zij moeten in een paar jaar doen waar wij 25 jaar over deden.'

Is doorgaan wel verstandig, vroegen de Statenleden van onder andere BBB, SGP en PVV zich op 5 juni af in de commissiebehandeling van het UPLG-kader en de inspreekbijdragen. Het hoofdlijnenakkoord werd in de vergadering steeds vaker aangeduid als het 'hoofdlijnendoolhof', geïntroduceerd door CDA-Statenlid Chris Westerlaken wegens de onzekerheden in het stuk.

'Laten we even een pas op de plaats maken en afwachten wat het nieuwe beleid wordt', zegt ook Linda Versteeg, melkveehouder in Rhenen en bestuurslid bij LTO Noord-afdeling Gelderse Vallei. Ook zij sprak in en keek een week later met verwonderde belangstelling naar de commissievergadering. 'Ik heb nu hetzelfde gevoel over het UPLG als vóór de inspraak. Het is allemaal te veel top down en te ingewikkeld. Wij willen echt wel. In onze regio hebben we een groep boeren die wat wil doen met natuurbeheer. Maar we moeten wel verder kunnen met onze bedrijven. Dat verdienvermogen bij natuurverbetering zien wij niet in het UPLG.'

Plasje gedaan

'Als boeren die inspreken moeilijk vinden, toch hun zegje doen op een inspraakavond, dan betekent dat iets', meent Harmen Hardeman. Hij heeft in Renswoude vleeskalveren en houdt biologische kippen. 'Ik krijg de indruk dat die 23 insprekers niet serieus worden genomen. Wij hebben ons plasje mogen doen. Nu gaan ze verder.'

Net als Versteeg ziet Hardeman het probleem niet zozeer in de doelen van het UPLG, maar in de weg daarnaartoe. Hij ziet weinig in een rol als boerenboswachter 'Ik wil de overheid niet als belangrijkste klant met groene en blauwe diensten. De rol die de landbouw krijgt, is wensdenken. Als boeren een groot deel van hun dieren moeten inleveren, hoe moeten ze dan de rekeningen betalen?''

Verdienvermogen

Van der Laan, Versteeg en Hardeman zien noch in het UPLG noch in de reacties van de Statenleden een oplossing voor hun grootste probleem: zekerheid dat het verdienvermogen voor de boeren blijft. De weg naar de milieudoelen is vol onzekerheden, plannen en verwachtingen.

'Wij hebben 135 melkkoeien', legt Vermeer uit. 'Wij willen een eigen mestvergister bouwen en een meststripper voor het maken van kunstmest. Het is budgettair krap, maar dat kan nu net uit. Als we over een paar jaar 10 procent van onze koeien moeten wegdoen, dan kan het ineens niet meer uit. Voor ons soort plannen zie ik geen zekerheid in het UPLG.'