'Stop met mauwen en houd vertrouwen'

Column Boomteelt Peter Bontekoe 05 okt 2023 om 11:00uur

Over het weinig verheffende toneel dat zich de afgelopen weken in Den Haag heeft afgespeeld, zou ik wel twintig columns kunnen schrijven en dat ook nog eens in de overtreffende trap. Afscheid van vele politici, met een lachende premier Mark Rutte voorop. Die hebben blijkbaar allemaal geen spiegel in huis, want ze vinden dat ze het goed hebben gedaan de afgelopen jaren. Maar daar wordt wisselend over gedacht.

%27Stop+met+mauwen+en+houd+vertrouwen%27

Het is ongelooflijk dat zich 2.400 kandidaten hebben gemeld voor Nieuw Sociaal Contract, de nieuwe partij van Pieter Omtzigt. Die zijn allemaal bereid om in een politieke slangenkuil te springen. Met de huidige mediacultuur kan in een uur tijd een persoonlijke hetze ontstaan waar je als politicus dan maar tegen moet kunnen en dat kunnen er maar weinig.

Daarom hulde aan de mensen die wel in die arena durven te opereren. Het afbraakrisico voor deze mensen is groot en dat treft ook hun familieleden. Ik heb medelijden met Sigrid Kaag en consorten. Maar sommigen roepen de ellende over zichzelf af omdat ze hun fouten niet durven of willen toegeven of omdat ze hun gebrek aan kennis en visie verbloemen. Daar wordt in de regel snel doorheen geprikt.

De stikstofaffaire is een droevig voorbeeld van een volkomen uit de hand gelopen dossier. Hierin is fout op fout gestapeld en zijn de machthebbers blijven vasthouden aan hun besluiten die aan alle kanten door deskundigen onderuit worden gehaald. Ook ambtenaren willen hun menselijkheid niet tonen door angstvallig vast te houden aan een gekozen richting.

We moeten niet wanhopen, fatalisme heeft nooit iets positiefs opgeleverd

Peter Bontekoe, boomkweker in Boskoop

Als er een nieuw kabinet komt, moet die lijn worden doorbroken. Maar ik heb er bar weinig vertrouwen in. Ons ambtenarenapparaat is een uitdijende mammoettanker die niet snel van koers verandert en politici zijn nu eenmaal vooral actief vóór de verkiezingen. Als de buit dan weer binnen is, gaan ze vooral het hoofd niet boven het maaiveld uitsteken, bang om gecanceld te worden. Alles blijft dus bij het oude.

Met mijn oudste broer, die vroeger politiek actief was in Amsterdam, kon ik uren discussiëren over alles wat er gaande was in de politiek. Helaas gaat dat nauwelijks meer. Hij ligt in een hospice. Zijn einde nadert. Het geeft maar weer de betrekkelijkheid van alles weer.

Toch moeten we niet wanhopen, fatalisme heeft nooit iets positiefs opgeleverd. Daarom tot slot een welgemeend advies: vergeet deze column. Stop met mauwen en houd vertrouwen in de mensen waar we in november op gaan stemmen en laat de kans niet voorbijgaan.