'Schouderklop of mes in de rug'

Als boeren en tuinders werken we met ketenpartijen aan deze onderwerpen. Met succes. Aantoonbaar is door onze inspanning enorme vooruitgang geboekt. Ondanks deze vooruitgang en ondanks dat we wereldwijd tot de top behoren, zijn we bereid om te blijven onderzoeken of het nog beter kan.

Wat niet helpt, is de constante framing. Deze week heb ik het in een opinie in De Telegraaf als volgt verwoord: 'Niet willen veranderen en vasthouden aan het eigen gelijk lost niets op. Maar doen alsof de boeren het probleem zijn, lost ook niets op.'

De ngo's zouden hier een belangrijke rol in moeten vervullen. Natuurlijk zijn er activistische clubs, waar wij weinig van hoeven te verwachten. Maar van organisaties als WNF en Natuurmonumenten verwacht ik meer. Hun recente publicaties hebben mij verrast en zijn op zijn minst tendentieus.

WNF weet dat het gebruik van soja voor de Nederlandse veehouderij een ander getal is dan dat via de Rotterdamse havens binnenkomt. Ook weet deze organisatie dat in Nederland in ketenverband is afgesproken alleen gecertificeerde soja te gebruiken. Ondanks dat Natuurmonumenten zegt ecologie te verkiezen boven economie, worden onze leden geconfronteerd met hoge pachtprijzen en verwerking van toeslagrechten in de contracten van Natuurmonumenten.

Ik roep de ngo's op: verbeter de wereld en begin bij jezelf door ons te steunen met de juiste cijfers in het juiste frame.