Aardappelteler heeft geen spijt van stap in het diepe

Op boerderij de Kijkuit bij Halsteren groeide de jonge ondernemer op. Maar de Kijkuit had toen geen agrarische bestemming meer. Zijn opa was daar wel boer, maar zijn ouders hadden de agrarische bestemming laten vervallen.

Van den Eijnden vond akkerbouw al van jongs af aan het mooiste dat er is. Als 'klein manneke' was hij altijd te vinden op het bedrijf van zijn oom in Halsteren. Zelf boer worden was toen nog niet in beeld. Buiten de landbouw leken meer kansen te liggen. Hij kon goed leren en ging naar het gymnasium. Daar hield hij het niet lang vol. 'Ik was liever buiten.'

Ook daarna koos de tiener niet voor een agrarische opleiding, maar voor een opleiding in de werktuigbouw. 'Daar kun je veel meer kanten mee op', verklaart hij. 'Ik had toen nog geen uitzicht om zelf boer te kunnen worden.'

Betere arbeidsvoorwaarden

Na de opleiding ging Van den Eijnden aan de slag als storingsmonteur bij Sabic. Bij dat bedrijf waren de arbeidsvoorwaarden beter dan in de landbouwmechanisatie. Bovendien kon hij daar meestal van 8 tot 5 uur werken. Daarna werkte hij thuis op de boerderij. 'In de landbouwmechanisatie is het druk als het thuis ook druk is. Dat paste mij slecht.'

De oom van Van den Eijnden had in 2007 pootaardappelen over. 'Als je zelf een hectare grond huurt, mag je de poters hebben', bood hij Erwin aan. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. 'Ik ging rondbellen en vond een hectare. Het begon hobbymatig, maar het groeide elk jaar een stukje.' Hij kon in 2010 een grote stap zetten met de huur van 45 hectare op een landgoed.

Om het te kunnen bolwerken, ging de jonge ondernemer een dag minder werken bij zijn baas. Tot dan teelde hij alleen aardappelen. Maar vanaf dat jaar breidde hij zijn bouwplan uit met andere gewassen. Hij zette zijn zoektocht naar grond voort en groeide gestaag verder. Al snel daarna besloot hij om nog een dag minder te gaan werken, omdat de combinatie van zijn eigen land en het werk bij zijn oom toch wel erg druk was.

Liever buiten aan het werk

Zijn baan beviel goed, maar het gebeurde toch regelmatig dat Van den Eijnden veel liever buiten aan de slag wilde. 'Het is frustrerend als je bij goed weer bij je baas aan het werk bent en het regent als je thuiskomt.' Zijn werkgever bood wel mogelijkheden om daarop in te spelen. Als het dorstijd was, kon hij om 6 uur 's ochtends beginnen, tot 12 uur.

Toch besloot de jonge ondernemer in 2014 om helemaal voor de akkerbouw te kiezen. Hij nam ontslag en was op 1 juli van dat jaar helemaal eigen baas.

De teler beseft dat een vaste baan meer zekerheid biedt. 'Ik heb meer met mijn mijn hart gekozen dan met mijn hoofd. Maar ik was toen 29 jaar. Ik dacht: als ik het nu doe en het tien jaar probeer, dan ben ik nog jong genoeg om ander werk te vinden. Maar als ik het pas op mijn veertigste probeer en het mislukt, dan kan ik veel moeilijker ander werk vinden. Wie niet waagt, wie niet wint.' Zijn ouders zagen liever dat hij de zekerheid van een baan niet zou opzeggen. 'Maar nadat ik de stap had gezet, waren ze toch wel trots.'

Nieuwe loods met aardappelbewaring

Van den Eijnden had het voordeel dat hij niet gelijk grote investeringen hoefde te doen. Hij huurde al zijn land en hij kon gebruik maken van de machines van zijn oom. Inmiddels heeft hij wel in een trekker en enkele machines geïnvesteerd. En in een nieuwe loods met daarin een aardappelbewaring.

De ondernemer bouwde de loods in 2015 op een stukje land naast het erf van zijn ouders. Daar was ruimte. Bij het bedrijf van zijn oom middenin Halsteren was die ruimte er niet.

Vaste contractprijs via McCain

De akkerbouwer teelt al zijn aardappelen voor McCain voor een vaste contractprijs. Eigenlijk zou hij veel liever vrij telen. Maar dat kan voorlopig niet. 'Ik heb geen buffer. Ik kan het niet dragen als de prijs onderuit gaat. In 2014 had ik mijn aardappelen voor het eerst op contract. Toen was de marktprijs slechts 2 cent. Als ik ze toen niet op contract zou hebben gehad, was ik nu geen boer meer geweest.'

Daarom stelde de bank een vaste contractprijs op als voorwaarde voor de financiering van zijn loods. Maar dan kun je niet meeprofiteren van een hoge marktprijs, geeft Van den Eijnden aan. 'Twee jaar geleden was de marktprijs 30 cent. Het verschil tussen een vaste prijs van 10 cent en 2 cent is 8 cent. Maar het verschil tussen 10 cent en 30 cent is wel 20 cent. Dat mis je dan.'

Van den Eijnden heeft al met al geen spijt van zijn keuze. 'Ik denk weleens aan de financiële aspecten. Het is goed om daarover na te denken. Maar boer zijn is gewoon een heel mooi vak met veel vrijheid.'