Brandbrief akkerbouw voor werkbare PFAS-norm

Voorzitter Dirk de Lugt van BO Akkerbouw stelt dat op basis van het huidige handelingskader voor PFAS het niet meer mogelijk is om tarragrond uit de akkerbouw direct af te zetten. Vanaf 1 oktober geldt een norm voor PFAS van 0,1 microgram per kilo, dit was eerder 3 microgram. 'Dit levert acute operationele problemen op en raakt zowel de akkerbouwers als de verwerkende bedrijven', schrijft De Lugt.

De tarragronden vanuit de akkerbouw worden normaal afgezet in de woningbouw, de weg- en waterbouw en de landbouw. De levering gebeurt op basis van de Fabrikant Eigen Verklaring (FEV). Dit is een gecertificeerde verklaring van de producent voor schone grond en voor het voldoen aan de hygiënische eisen.

Individuele keuringen

De Lugt legt uit dat vanwege het nieuwe handelingskader geen duidelijkheid meer is over het gebruik van de FEV in relatie tot PFAS. Individuele keuringen om aan te tonen dat het PFAS-gehalte van partijen grond beneden de risicogrenswaarden liggen, zijn volgens de BO-voorzitter geen alternatief vanwege de hoge kosten en de grote volumes en de geringe inhoudelijke meerwaarde voor tarragrond dat teruggaat naar de landbouw.

De onduidelijkheid over de huidige regels heeft tot gevolg dat de tarragronden niet via de gebruikelijke afzetkanalen kunnen worden weggezet, aldus De Lugt. Afvoeren via de grondbanken is geen optie, omdat die ook vragen om een erkende FEV. 'De tarragronden gaan nu in opslag op de eigen terreinen en die raken snel vol', meldt De Lugt. 'We worden als sector gesteld voor extra handelingen en extra kosten, maar hebben geen perspectief op een oplossing.'

Structurele oplossing

BO Akkerbouw pleit in de brandbrief voor werkbare normen en dringt aan op een structurele oplossing. 'Het circuleren van gronden is onderdeel van onze normale bedrijfsvoering', verklaart De Lugt. 'De sorteer-, was- en verwerkingshandelingen voegen niets toe aan de samenstelling van tarragrond. Het is van groot belang dat het mogelijk blijft om tarragronden terug te kunnen leveren aan in elk geval de landbouw.'