Gebroeders Vos uit Dinteloord geloven in ploegen

Het oogstseizoen zit er bijna op voor de familie Vos uit Dinteloord. Alleen de laatste bieten moeten er nog uit. Dan nog tarwe zaaien op bietenland en ploegen en het landwerk is klaar voor dit jaar.

De broers Leen en Jaap Vos streven naar vroeg oogsten. Ze willen de aardappelen er altijd voor oktober uit hebben. Meestal lukt dat, vertelt Leen Vos. Dit jaar zag het ernaar uit dat het niet zou lukken. Het was te droog. 'We hebben steeds gewacht op regen om een perceel te kunnen rooien, maar uiteindelijk lukte het.'

Eigen oogstmachines

De broers hebben bewust geïnvesteerd in eigen oogstmachines. Ze hebben onder andere een eigen aardappelrooier, bietenrooier en combine. 'Het doel daarvan is een beter resultaat', Vos uit. 'We zijn dan flexibeler en kunnen oogsten op het moment dat voor het gewas en voor de bodem het gunstigst is. Als de omstandigheden goed zijn of als er regen op komst is, kunnen we gelijk aan de gang.' Zijn vrouw Mariska vult aan: 'Dat is superhandig.'

Die voordelen van eigen mechanisatie zijn veel waard, vertelt Vos, maar ze zijn moeilijk in geld uit te drukken: 'Je kunt bijvoorbeeld geen prijs hangen aan bodemverdichting die ontstaat omdat de omstandigheden niet optimaal zijn.'

Hobby

De ondernemer heeft nog een argument om zelf te oogsten: 'Ik vind het leuk om met machines te werken.' Mariska Vos: 'Dat is je leukste hobby.' Voor de zonen Merijn en Thijmen geldt dat ook. Leen Vos plaatste vorige week een bericht op Twitter waarop Merijn op de bietenrooier rijdt. 'Dan zit hij helemaal te genieten', zegt Mariska Vos. 'De jongens hebben het ook in de genen.'

Om de bodem in optimale conditie te houden, zaaien de gebroeders Vos zoveel mogelijk groenbemesters, strooien compost en draineren elk jaar een perceel. Ook doen ze er alles aan om onder droge omstandigheden te oogsten. Bovendien doen ze veel aan vlaklegging van percelen. Dit jaar investeerden ze in een serieuze dozerbak, omdat de capaciteit van het 'kilverbakje' te klein was. Dankzij de droge zomer en herfst konden ze veel percelen mee vlak leggen. Zelfs tot in november was het daarvoor droog genoeg.

Zeeklei

De meeste percelen bestaan uit zeeklei van 25 tot 35 procent afslibbaar. Er zijn ook enkele erg lichte en enkele erg zware percelen. 'Goed voor de werkplanning', zegt Vos. De zware percelen ploegt hij het eerst, de lichte percelen het laatst.

De akkerbouwers uit Dinteloord zijn van het ploegen. 'Dat is de meest zekere manier van grondbewerking', stelt Vos. 'Met niet-kerende grondbewerking zoek je de risico's op. Ik wil gewoon de zekerheid van een mooi zaaibed in het voorjaar. Zeker voor gewassen als de eerstejaars plantuien en de zaaiuien.'

Vos doet wel een klein beetje aan niet-kerende grondbewerking: de aardappelpercelen spit hij na de oogst om de knolletjes bovenin te houden, zodat ze makkelijker doodvriezen.

Aardappelen

Aardappelen vormen het centrale gewas, samen met witlofwortelen en met zaai- en plantuien. De broers telen twee derde tafelaardappelen en een derde fritesaardappelen. 'We doen er alles aan om de tafelaardappelen bij Albert Heijn in het schap te krijgen', zegt Leen Vos. De ondernemers slaan alle aardappelen zelf op, net als de uien. Dit najaar hebben ze al meer afgeleverd dan in andere jaren. 'We zijn flexibel en leveren als onze afnemers dat willen.'

Zowel de tafelaardappelen als de fritesaardappelen zitten in de pool bij Nedato. De markt voor tafelaardappelen krimpt elk jaar met enkele procenten. Toch telen de gebroeders het liefst tafelaardappelen. 'We proberen zo goed mogelijke kwaliteit te leveren om mee te kunnen blijven doen, want de markt voor fritesaardappelen is volatieler. De prijs van tafelaardappelen is stabieler.'

Kistenbewaring

Vos zet voortdurend in op kwaliteit. Hij slaat de tafelaardappelen nog los op, maar denkt serieus na over bewaring in kisten. 'Dat zit wel ergens te borrelen', zegt hij. Bewaring in kisten komt de kwaliteit ten goede, omdat de kans op drukplekken afneemt. Maar die manier van bewaring vergt een forse investering en vraagt bovendien meer werk. Dat laatste is een belemmerende factor. 'Met mijn broer en met één medewerker hebben we nu werk genoeg. Als onze jongens erbij komen, zou het wel kunnen.'

De kans is groot dat beide zonen van Leen en Mariska Vos in het bedrijf willen komen. Dan is het ook een optie om gewassen te telen die meer arbeid vergen, zoals pootaardappelen. Mariska Vos: 'Ze zijn bijna nog fanatieker dan hun vader.'