Het geheim van een robijnen huwelijk

Mocht u benieuwd zijn naar het geheim van hun liefde, dan noem ik de koude tripel op vrijdagavond. Samen op de bank. Eenvoudig, doch vol genot.

De enige ruzie die ik me kan herinneren, ging over onze bijen. We woonden in een woonwijk, maar mijn vader vond dat geen belemmering voor het houden van drie volken.

Heerlijk, die honing, maar als hij op kantoor zat, moest mijn moeder met drie kinderen achter de zwermen aan. Ploegend door tuinen, zich verontschuldigend tegenover boze buren. Na de zoveelste keer dreigde mijn moeder het huis te verlaten. 'Zij eruit of ik eruit.' U begrijpt, mijn vader maakte de goede keus.

De drie kinderen gingen studeren: scheikunde, informatica en geografie. Studeren was belangrijk en ze financierden onze studies dan ook graag.

Meer dan eens heb ik me schuldig gevoeld dat ik niets met mijn diploma doe. Ik werd ineens boerin. En ook dat stimuleren ze. 'Je hebt altijd geroepen dat je met een boer zou trouwen en je hebt de leukste gekozen. We helpen jullie graag de boerderij verder op te bouwen, dus laat ons wekelijks een dag op de kinderen passen. Dan hebben jullie even je handen vrij.'

Een robijnen huwelijk. Gemoedelijk, complementair en met humor. In een tijd dat zoveel mensen scheiden, elkaar bedriegen en niet meer geloven in monogamie ben ik blij met het voorbeeld dat ik heb gekregen.
Want heus, toen mijn man na een half jaar huwelijk aankondigde dat we naar een boerderij in Drenthe zouden verhuizen, was ik laaiend. Hoe kon hij dat in zijn eentje beslissen? Dacht hij niet aan mij?

En natuurlijk heb ik toen wel eens gedreigd mijn tassen te pakken, ter plekke te scheiden. Maar uiteindelijk zou dat veel meer leed veroorzaken. 'Blijf bij elkaar, leer ervan. Het hoeft heus niet altíjd makkelijk te gaan.' Ik hoor het mijn ouders nog zeggen. En inderdaad, het heeft een tijdje geduurd, maar we zijn weer een team. Sterker dan ooit.

Dus vanavond doe ik een jurk aan, met gloednieuwe gele pumps. Drink ik een tripel met mijn ouders, broers en genodigden. Dansen we tot in de late uurtjes en vieren we de liefde. Dat zij voor iedereen nog maar heel lang mag duren.