'Stenen vallen niet omhoog'

Column Akkerbouw Piet Hermus 13 nov 2024 om 11:00uur

Je onttrekken aan natuurwetten als de zwaartekracht is onmogelijk. Stenen vallen namelijk niet omhoog. Boeren voeren producten af om op te eten. Landbouw is extractie waarbij je hooguit het lekken van mineralen en energie kunt beperken. Meststoffen moeten worden aangevoerd om oogstverliezen en andere verliezen naar de omgeving te compenseren. Alle poep en pies van dier en mens, gezuiverd van troep, moet het land weer op.

Wereldwijd loopt veel weg in zee. Ooit zullen we fosfaten, waarvan de mijnvoorraad eindig is, uit zee moeten halen, want zonder groeit er niets. De strijd om water, grondstoffen, energie is mondiaal al gaande. West-Europa treuzelt om een fatsoenlijke krijgsmacht op te tuigen tegen de nieuwe machten. Wij vergrijzen, 60 procent van de mensheid woont in Zuidoost-Azië en de Afrikaanse bevolking groeit. Wij gaan sinds de val van de Berlijnse Muur in 1989 liever lui op vakantie.

Landbouw is het op- en aftellen van stoffen en energie. Het is geen hocus pocus. Er zijn dus bèta's, ingenieurs met cijfers en feiten nodig, waar de alfa's in de politiek en ngo's dan goed naar moeten luisteren. Nu zitten we in een alfahel van politiek ambtelijke kwakzalvers die niet willen tellen. Zie de stikstofkwestie, maar wel 'het volk' voor de gek houden met een juridische schijnwerkelijkheid die natuurkundig en (bio)chemisch niet klopt.

Om de 8 miljard mensen te voeden, is innovatie noodzaak, anders slaan we elkaar de hersens in. Er zijn me te veel charlatans. In de jaren tachtig hebben de antikernenergieprotesten hiermee de fossiele sector de wind in de zeilen gegeven, immers innovaties vertraagd, resulterend in extra uitstoot en vervuiling. Dit is een vorm van luddisme.

We zitten in een alfahel van politiek ambtelijke kwakzalvers

Piet Hermus, akkerbouwer in Zevenbergschen Hoek

Omstreeks 1800, in het industrialiserende Engeland, sloegen mensen in navolging op Ned Ludd weefgetouwen stuk omdat ze bang waren voor nieuwe machines en de verandering die ze brachten.

In de landbouw zijn er ook luddieten met nepromantische, agro-ecologische, Steiner-achtige biolandbouwfantasieën. Leuk hoor, die Caring Farmers, Transitiecoalitie Voedsel, waarvan kader en adviesraad zelf nooit echt goed opengrondboer zijn geweest. Er is een valse tegenstelling tussen deze en de ecomodernisten. Die doen liever efficiënt op beperkte oppervlakte aan landbouw om zo de meeste ruimte te sparen voor de natuur, om te voorkomen dat de aarde één groot boomloos kaal Paaseiland wordt.

Doe de juiste dingen op de juiste plekken. Op de beste grond, die dat van zichzelf is en niet met kunst-en-vliegwerk goedgemaakt hoeft te worden, boer je efficiënt en op mindere grond is dat minder nodig.