Boeren Oudega verknocht aan polder

Al decennialang wordt er gesproken over een nieuwe vaarweg om zo het beroepsverkeer te scheiden van het recreatieverkeer. De eerste ideën dateren uit de jaren tachtig. Tot nu toe werd dat iedere keer uitgesteld. Nu ligt er een conceptrapport over de bereikbaarheid van binnenhaven van bureau Procab met een advies om de polder voor de vaarroute onder water te zetten.

Supergehalten

Wat de boeren betreft, blijven ze waar ze zitten, geeft melkveehouder Petrus Arendsz aan. Hij investeerde twee jaar geleden nog in een nieuwe stal. 'Die kon ik alleen bouwen omdat wij hier in het veenweidegebied bovengemiddeld presteren. Mijn koeien hebben supergehalten. 3,90 procent eiwit en 5 procent vet zijn normaal in de winter. Dat heeft te maken met de mineralisatie van de veengrond. Deze houdt langer de warmte vast.'

'Het voorjaar start hierdoor langzaam, maar we kunnen in het najaar lang weiden, we hebben wel eens tot 7 december geweid. Dat was top.'
Daarnaast liggen de percelen er volgens hem heel goed bij, met name ook de ruilverkaveling in de jaren zestig .Tot dan toe stond het gebied 's winters onder water en haalden boeren uit Oudega er 's zomers gras vandaan.

Goed voorbeeld

Een derde aspect is volgens Arendtz dat de polder een voorbeeld is van goede samenwerking tussen natuur, recreatie en landbouw . 'Hier fietsen jaarlijks meer dan 10.000 mensen. Ook de weidevogels doen het hier goed. Ik heb goede contacten met It Fryske Gea.Het zou toch jammer zijn als dat allemaal verdwijnt. Hier voel ik mij goed. Wanneer ik 's zomers klaar ben met kuilen, haal ik de boot uit het hok en ga ter ontspanning een stuk varen. Dat is echt iets unieks. Dat heb je niet op de klei, of in de Walden tussen de bosjes. '

En vergeet ten slotte ook het loonwerkbedrijf in Oudega . 'Dat kan bestaan van de boeren hier. Als wij er niet meer zijn, gaat het bedrijf dat merken. Maar ook de Spar en bouwbedrijven in het dorp.'

Asbestdak

Die onzekerheid knaagt soms, laat buurman Wierd de Groot weten. 'Ik lig er nog niet wakker aan. Maar je gaat toch afvragen of het verwijderen van een asbestdak nog noodzakelijk is, als we hier over enkele jaren toch weg zouden moeten. Een nieuwe trekker neem je mee naar een andere locatie, een nieuw dak niet.'

De onzekerheid begint ook bij Wietse Kooistra meer te spelen. 'Wij investeren echter door. Stilstaan is achteruitgang. We hebben onlangs onze oude schuur verbouwd tot vrijloopstal en de mestoplsag vergroot. Mijn vrouw is vorig jaar begonnen met 24 uurszorg voor kinderen.'

'Als we hier weg moeten, dan moeten we hier weg. Uiteindelijk beslist de politiek', besluit Klaas de Groot. 'Maar het zou jammer zijn. Het is hier prachtig. We kunnen zo met de boot het water op. We hebben onze eigen enclave hier tussen de natuurgebieden.'