Koeien met borsten

Het meest opvallend is de stilte. Geen streken van deelnemer Reinier, geen gejoel van Linda. Slechts wat geloei in de stal en vrolijke kinderstemmen op het erf. 'Kijk eens, mama, hoe hard ik kan fietsen', roept zoon Olle. Ik steek mijn duim op en help zijn jongere broer op de traptrekker.

Olle passeert ons rakelings en remt abrupt voor een ingebeeld stoplicht. 'Rood. Stop, mama, anders komt de politie.' Midden op het erf staan we stil. Minutenlang. 'Groen', roept hij dan. 'Doorrijden allemaal.' Om de hoek verschijnt de melkauto.

'Hoi, hoi, hoi', springt Olle enthousiast op en neer. 'Daar komt de melk voor de koeien.'

Ik schiet in de lach. 'Nee, hij komt melk hálen. De koeien geven melk en de melkauto rijdt ermee naar de fabriek.' Wazig staart mijn zoon me aan. 'Maar koeien drinken ook melk.'

'Ja, je bedoelt de kalfjes. Kom maar mee naar de melkput, dan kun je zien hoe papa de melk uit de koeien haalt.' Tussen de brommende machines dalen we het trapje af.

'Papa, geef jij de koeien melk?' Mijn man schudt lachend zijn hoofd. 'Nee, de koeien geven juist melk aan ons. Kijk maar.' Hij pakt een speen en knijpt erin; een straaltje melk sijpelt op de grond. 'Zie je? En met deze slangen haal ik nog veel meer melk uit de uier.'

Olle vindt het maar gek. 'Hoe komt de melk in de uier?' Slimme vraag. Maar hoe dat makkelijk uit te leggen aan een driejarige? Ik gooi het over een andere boeg: 'Weet je nog dat je broertje melk bij mama dronk?'

'Ja, uit de borstel', roept hij blij. Mijn man schatert.

'Borsten, liefje. Mama's geven melk aan hun baby en koeien geven melk aan hun kalf. En aan ons. Snap je het nu?'

'Ja, dus eigenlijk zijn dit de borsten van de koe', knijpt mijn man in een uier. Dat snapt Olle. 'Koeien hebben borsten. Borsten, borsten', springt hij vrolijk door de put. Het enthousiasme zit er vroeg in.

Dan klinkt er getoeter en rent de kleine man naar buiten. 'Dag, melkvrachtwagen', zwaait hij. Tevreden knikt hij naar mij. 'Zo mama, nu hebben de koeien weer melk.'

Bijna goed.