Nieuwe technieken voor onkruidbestrijding met laser en stroom

De Biovelddag die vorige week door BioAcademy werd georganiseerd in Lelystad trok veel bekijks. Op een flink demoveld werden de laatste technieken in mechanische onkruidbestrijding getoond, maar ook werden verschillende woelers vergeleken die op 15 tot 40 centimeter diepte storende lagen kunnen opheffen, de grond beluchten en waterberging verbeteren.

De voorzetwoelers zijn tussen de trekker en een opvolgende zaaimachine te koppelen. De woelers zijn uitgevoerd met vier of zes stekende of gebogen tanden of een tand die ook naar binnen kromt (model Dent-Michel) op 3 meter werkbreedte. Het verschil zit hem in brandstofverbruik, maar ook in de menging en de structuur van de toplaag.

De mechanische onkruidbestrijding is behalve van wiedeg en cameragestuurde schoffel vooral het domein van veldrobots en nieuwe technieken die het onkruid verschroeien met lasers, stroom of heel gericht mechanisch verwijderen.

Bijvoorbeeld de 1,5 miljoen dollar kostende Carbon Robotics LaserWeeder uit Amerika kan gekoppeld achter een trekker volvelds het kleinste onkruidknopje weg laseren. Strak gericht langs het gewas af gestuurd op cameratechniek. Ook de Robot Weeder ARW-912 van Andela uit Nagele werkt op de millimeter nauwkeurig.

'Al raakt hij een onkruidje maar half, dan nog gaat het plantje dood. Het systeem herkent daarbij niet alleen het onkruid, maar tegelijk ook het gewas', vertelt ontwikkelaar Paul Andela.

'Alle onkruiden moeten in de dataset zitten. Door zowel gewas als onkruid te herkennen, krijg je meer zekerheid en zijn nieuwe onkruiden makkelijker in te leren.' Zodra het onkruid is herkend, elektrocuteert de zelfrijdende robot het plantje.

De 9 meter brede robot is uitgerust met twaalf zogeheten wiedunits en rijdt maximaal 1.000 meter per uur. Inmiddels draaien er vijf tot zes Robot Weeders in de Flevopolder die gezamenlijk al 500 tot 600 hectare hebben bewerkt. Het onderhoud aan de veldrobot bleek, op het jaarlijks vervangen van de rubberen tracks, minimaal.

Praktijkrijp is ook de kleine Odd.bot veldrobot. Deze gebruikt zijn eigen onkruidherkenning, maar stuurt daarmee een kleine grijper aan om het onkruid weg te pakken. Odd.bot bouwde na de ontwikkeling van deze Weader Unit ook een zelfaangedreven tweewiel carrier voor het wiedsysteem.

Robot met wiedeg

Deze Maverick kan autonoom keren op de kopakker. De Trabotyx gebruikt zijn onkruidherkenning om met een freesje het onkruid tot 0,5 centimeter diepte weg te boren.

Een andere strategie heeft de nieuwe HAR-e van Fieldworkers uit Biddinghuizen. In plaats van plantspecifiek aan de slag te gaan via cameraherkenning is de HAR-e alleen uit te voeren met een volvelds werkende precisiewiedeg. Daardoor is autonoom rijden op gps voldoende en is de gehele combinatie van robot en wiedeg met 75.000 euro goedkoper dan de gemiddelde veldrobot.

De 3 meter brede wiedeg is bovendien over een lang tijdsbestek in te zetten. De HAR-e rijdt op spoorbreedte 1,50 meter en weegt in totaal 1.200 kilo. De veldrobot wordt volledig via zes zonnepanelen van in totaal 400 watt aangedreven. Een oplaadpunt is niet nodig en met de reserve energie in de accu's kan er met een werkbereik van 16 uur ook een nacht door worden gereden, aldus de fabrikant.

In tegenstelling tot de driewielige Farmdroid FD20 veldrobot die verkocht wordt via Abemec, liggen de zonnepanelen op de HAR-e niet vlak maar schuin omhoog.

Dit is niet per se om meer zonnestralen te vangen, maar meer omdat de bouwer de robot een betere 'look' wil meegeven. Op de kopakker draait de tweewiel aangedreven robot zeer scherp met een stuuruitslag van zo'n 64 graden. Daardoor is een smalle kopakker voldoende.

Bovendien kan de veldrobot naar de volgende werkgang draaien via verschillende type bochten of stekend in een Y-patroon. Met een snelheid van 2 tot 5 kilometer per uur zou de HAR-e in theorie een capaciteit kunnen halen van 1,8 hectare per uur.